En daar ga je dan…. “Schat, je moet nu komen! Ik denk dat mijn vliezen zijn gebroken….” zeg je in paniek en snikkend tegen je man door de telefoon. “Ma…. Maar, dat kan toch helemaal niet? Je moet nog 3 maanden ofzo…. Is het niet iets anders?” zegt ie…. “Nee lieffie, je MOET nu echt komen ik ga 112 bellen, het gaat echt niet goed….”
Zo maar een dagelijks gesprek ergens in Nederland, tussen twee mensen… Vol-le-dig in paniek. De achtbaan is begonnen….
“Every little step, a big Miracle” – Stichting Prematurendag
In veel gevallen kunnen de artsen het nog ongeboren kind nog dagen, soms weken bij mama in de buik houden. In de andere gevallen moet meteen worden ingegrepen, omdat het echt niet goed gaat met het kind of de mama. In het ziekenhuis aangekomen staat iedereen voor je klaar en voor je het eigenlijk echt beseft ben je mama…. Soms is papa zelfs nog onderweg. En in het volgende moment zit je samen te kijken naar een glazen huisje, waar jullie kleine superheld in ligt. De maanden die volgen is bijna niet in letters uit te drukken en is voor elke papa en mama weer anders. Die achtbaan zit vol kurkentrekkers met enorme ups en vaak nog hardere downs. Daarnaast moet alles nog geregeld worden…. De babykamer is nog niet af, de luiers moeten nog gekocht worden…. kleertjes, geboortekaartjes… “Wacht, hoe heet ie eigenlijk?” Zelfs daar waren jullie nog over aan het nadenken.
De explosie van emoties is er één van ongekende proporties, niet meetbaar gewoon. Je voelt alleen nog maar de negatieve energie van onrust, machteloosheid en wanhoop…. de toekomst is alleen nog maar uit te drukken in uren.
Het is zo ontzettend belangrijk dat door deze verse couveuseouders elke stap vooruit gezien wordt. Sterker, die moet gevierd worden, het is de enige houvast op hoop. “Every little step, a big Miracle” is het motto van Stichting Prematurendag. Elke stap vooruit is namelijk een groot wonder…. een wonder met een hoofdletter! Die glimlach, de eerste keer buidelen, het eerste contact, de eerste keer zonder infuus, de eerste keer zelf eten, de eerste keer zonder hulp zelf ademen…. Stappen vooruit die je weer dat extra beetje hoop geeft op weg naar huis.
Op zaterdag 17 november vieren wij Wereld Prematurendag. Doe je met ons mee?
Op Wereld Prematurendag wordt in de hele wereld extra aandacht gegeven aan de oorzaken en gevolgen van een te vroeg, te klein en ernstig ziek geboren kind, die soms zelfs vele maanden in een couveuse moet gaan groeien. En die gevolgen zijn vaak blijvend, deze “valse” start is onomkeerbaar. Als papa van twee “Preemies” wil ik iedereen oproepen Wereld Prematurendag mee te vieren, de positieve energie die zo hard nodig is op een Neonatologie afdeling te geven, aan die vele honderden couveuseouders. Energie die ze weer kunnen geven aan hun te vroeg, te klein of ernstig ziek geboren kind in dat glazen huisje, die deze energie kunnen omzetten in #PreemiePower om gauw naar huis te kunnen gaan…. Thuis, waar ze horen.
Sander Jonker
Voorzitter Stichting Prematurendag
Draag jij het unieke Prematurendag polsbandje al? Klik hier.
