Verwerking

Verwerken
Het krijgen van een couveusekindje kan erg traumatisch zijn. Dat is een gegeven dat helaas niet veel mensen beseffen. Vaak wordt er alleen stilgestaan bij het kindje en niet bij de ouders die dag en nacht waken bij zijn of haar glazen huisje.

Plots ben je niet meer zwanger, heb je een heftige bevalling achter de rug en kijk je toe hoe je kleine held ligt te vechten voor zijn leven. Sommige moeders zijn zelf ook erg ziek geweest en proberen daarvan nog te herstellen. Je leven staat plots stil en op automatische piloot zorg je dat je er voor je kindje bent. Vooral de eerste dagen leef je in een waas, langzaam komt het besef van de rollercoaster waarin je bent beland.

Ook zal je langzaamaan bevatten wat je hebt gemist. Een babyshower, samen met je partner debatteren over een naam en een geboortekaartje, gezellig samen babyinkopen doen en tijdens je zwangerschapsverlof de babykamer gezellig inrichten. Ook de kraamtijd heb je gemist, jij zat naast de couveuse te hopen dat er vandaag geen alarm zou komen van de monitor boven zijn glazen huisje. Alles wat je hebt meegemaakt, de zorgen voor je kindje, je eigen herstel, de angsten en het gemis kunnen een groot zwart gat achterlaten. Het is helemaal niet gek als je moeite hebt om dit een plaatsje te geven. Soms lukt het niet om dit zelf te verwerken en heb je daar hulp bij nodig.
Ook daarbij willen wij je helpen!

Hieronder staan alvast enkele tips:

  • Praat met je partner! Heb niet het gevoel dat je je partner er ‘lastig mee valt’ omdat hij/zij het zelf al zo zwaar heeft. Jullie zitten immers in het zelfde schuitje.
  • Geef bij je omgeving aan dat je niet lekker in je vel zit en waarom. Alleen als zij weten wat je emotioneel doormaakt, kunnen zij er ook daadwerkelijk zijn om je te steunen.
  • Schrijf van je af! Het kan heel therapeutisch werken om je emoties eens lekker van je af te schrijven, dit kan in een persoonlijk dagboek. Maar misschien vindt je het ook fijn om erover te bloggen zodat andere mensen het ook kunnen lezen, dit kan op een prive pagina, maar je kan ook voor de stichting jouw verhaal vertellen. Kijk op de Blogs pagina om te zien wie je al voor gingen.
  • Zoek contact met lotgenoten
  • Neem even wat tijd voor jezelf als je dat nodig hebt. Natuurlijk heeft je kindje je nodig, maar je kindje heeft veel meer aan je als je zelf ook lekker in je vel zit. Een avondje oppas regelen om eventjes lekker aan jezelf te denken maakt je geen slechte ouder!

Lukt met deze tips alsnog niet om alles een plekje te geven, kun je ook altijd contact opnemen met de huisarts. Samen met de huisarts kun je bespreken wat er wel nodig is om alles te verwerken. Praten met een maatschappelijk werker of psycholoog kan helpen!
Vergeet vooral niet dat je geen uitzondering bent, heel veel couveuseouders ‘vechten’ jaren later nog met hetgeen ze meegemaakt hebben. Je staat niet alleen!