BLOG: Al drie jaar positieve energie met een inktvisje

En opeens ben je papa en mama….. Pas dertig weken zwanger en nog een vol agenda voor de aankomende tien weken… Toevallig had je afgelopen weekend een to-do-lijstje van “Ouders van Nu” of de “Viva” gedownload, om een klein beetje voorbereid te kunnen zijn. Een lijstje van nog tientallen dingen, die geregeld moeten worden. Nou, ze moeten nog steeds geregeld worden, alleen is de volgorde even wat anders geworden…. Jullie superheld is al geboren….

Maanden gaan jullie elke dag, soms meerdere keren, naar het ziekenhuis om van dag tot dag te zien hoe jouw kleine held groeit en ontwikkelt met behulp van slangetjes, draadjes, een glazen huisje wat een couveuse is, elke dag weer nieuwe verpleegkundigen, kinderartsen en specialisten. Tientallen komen er wekelijks voorbij…. Die alarmen die er over de Neonatologie afdeling gaan, daar is gewoon niet aan te wennen. Thuis hoor je ze nog… de dippen in hartslag, saturatie, ademhaling…. nachtmerries heb ik er van gehad. Al die informatie, medicijnen, verhalen, en gelukkig ook mijlpalen die je probeert te vieren….

En toch is er één positieve stabiele factor in die couveuse…. een gehaakt inktvisje. Een vreemd schepsel met tentakels, die de kleine held stevig vast houdt. Een vrolijk gekleurd knuffeltje, die in een plastic zakje zit met een mooi kaartje erbij, later blijkt van de maakster. Vele van onze te vroeg geboren kinderen hebben nu voor altijd lievelingsknuffel, een gehaakt inktvisje.

“heel erg veel aan gehad en ligt nu nog steeds in zijn bedje !”- Britt, mama van Lex

Later hoorde ik, dat er duizenden vrijwilligers in Nederland en België elke dag inktvisjes haken…. volledig belangeloos en vrijwillig! En dat doen ze inmiddels voor bijna 90 ziekenhuizen. Vandaag bestaat dit project drie jaar! In drie jaar tijd hebben deze mensen dus duizenden ouders laten zien dat er een stabiele factor kan zijn, in een vreselijke achtbaan vol negatieve emoties. Een functioneel gehaakt inktvisje die een doel heeft: “Het te vroeg geboren kindje wordt een stuk rustiger en trekt minder vaak aan de slangen en de sonde. Ook andere te vroeg geboren kindjes kregen zo’n inktvisje en wat bleek: de ademhaling en hartslag van de kindjes werden regelmatiger en het zuurstofgehalte in hun bloed werd hoger. Waarschijnlijk lijken de tentakels van de inktvisjes op de navelstreng die de kindjes vasthielden toen ze nog in de buik van hun moeders zaten. Ook de andere kindjes bleken veel minder vaak hun slangen los te trekken.” (bron: website project “kleine inktvisjes“).  Van origine is dit project ontstaan in Denemarken, en dus vandaag precies drie jaar geleden gestart in Nederland.

“Geboren met 36w3d en nu 2 jaar. Het is haar favorieten knuffel!” – Tamara, mama van Nina

De felicitaties hebben we gestuurd naar Ria Knulst, die dit initiatief in Nederland is gestart. “Wat ik een grote extra vind van ons project, is dat het zoveel meer is geworden dan alleen inktvisjes haken en leveren. Er zijn veel dames die via ons project hebben leren haken, contacten hebben opgedaan, meer zelfvertrouwen en meer invulling van hun dagen hebben gekregen en op die manier een gelukkiger leven hebben dan voor de inktvissen. Er zijn al de nodige vriendschappen ontstaan. Ook heb ik zelf een aantal fijne mensen leren kennen.”, aldus Ria Knulst. “Dit is een enorm vrijwilligersproject, zonder grote geldstromen. Wij hebben zeer strenge protocollen voor het keuren van de inktvissen, het wassen, het drogen en het verpakken. Hiervoor is voor elk ziekenhuis een getrainde ambassadeur aangewezen. Zonder alle haaksters, ambassadeurs en alle andere vrijwilligers zouden wij niet bestaan!”

“Geboren met 33 weken op 07/04/2016 nu 9 maand later is zijn inktvis nog steeds zijn dikke vriend!” – Rebecca, mama van Aïden

Uiteraard hopen we dat dit project eindeloos mag blijven bestaan. Wil je ook helpen? Ga dan nu naar http://kleine-inktvisjes.eu/ voor meer informatie.

Namens vele Couveuseouders in Nederland en België,

Gefelicteerd en ga vooral door!

Onder de foto’s volgen nog enkele verhalen van ouders en vrijwilligers.

Deze foto’s zijn met toestemming van de ouders gegeven:

[slideshow_deploy id=’2200′]

Een vrijwilligster vertelt:

“Twee jaar geleden was een collega van me in verwachting van een tweeling. De zwangerschap verliep niet zonder problemen en het liet zich al snel aanzien dat ze veel te vroeg zou bevallen. In overleg met de ambassadeur van het ziekenhuis waar ze opgenomen was, lagen er 2 inktvisjes van mij klaar voor haar kindjes.

Toen het zover was dat ze geboren zouden worden, in de 27ste week, was er in Eindhoven geen plaats en moest ze halsoverkop overgebracht worden naar Nijmegen. De inktvisjes lagen echter nog in Eindhoven. Na wat heen en weer bellen met de ambassadeur en verpleging, hebben die ervoor gezorgd dat de inktvisjes via een intern transport tussen de ziekenhuizen naar Nijmegen werden gebracht. Zodoende hadden de kleintjes toch de voor hen bestemde inktvisjes.”