In één klap van de roze wolk afgetrapt. Zo omschrijft Ellen Bloemendal haar gevoel als haar dochter Mirte veel te vroeg geboren wordt. Nelly Mouw voelt zich de eerste dagen nadat haar zoontje veel te vroeg geboren wordt meer verpleegkundige dan moeder. Ouders van te vroeg geborenen en neonatholoog Richard van Lingen praten over de behandeling van premature kinderen en de dilemma’s die dat soms met zich meebrengt.

Geen God

Van Lingen werkt al 33 jaar als kinderarts op de afdeling Neonatologie van het Isala Vrouw-kindcentrum in Zwolle.Binnenkort gaat hij met pensioen. Hij heeft het altijd  als zijn levenswerk beschouwd: kwetsbare vroeg geborenen een toekomst geven. Daarin is hij ook wel eens te ver gegaan: ‘Als je begint met behandelen, kun je soms niet meer terug. Ik heb meegemaakt dat een kindje er heel slecht uitkwam en dat ouders het daar heel zwaar mee hadden. Maar ik ben geen God, ik kan niet precies voorspellen wat de gevolgen zijn van behandelen na een vroeggeboorte.

Gevolgen

Die gevolgen worden wel steeds duidelijker. Uit recent onderzoek blijkt dat kinderen er langer last van hebben dan gedacht. Tot in hun puberteit kunnen onder andere sociale en aandachtsproblemen een rol spelen. Toenemende kennis stelt  artsen én ouders voor de vraag of je veel te vroeg geboren kinderen wel altijd medisch moet behandelen. Nu ligt de grens in Nederland bij 24 weken, maar artsen zijn op dit moment in staat kinderen die nog eerder worden geboren toch te helpen. Het kan, maar moet je het ook willen? Kinderarts van der Linden en ouders kijken terug op de keuzes die ze toen hebben gemaakt.

Afscheid

Nu Van Lingen’s afscheid nadert komen er regelmatig ouders en kinderen terug naar het ziekenhuis. Zoals de inmiddels volwassen Wisse met zijn vader. Ze praten over die moeilijke eerste maanden en kijken terug op de behandeling.

Zondag 17 november: Wereld Prematurendag